- dergėti
- dérgėti, -ėja, -ėjo tr., dergė́ti, -ė́ja, -ė́jo 1. Žl gadinti, eikvoti. 2. BzB280, Pnm bjauroti, niekinti, plūsti: Ko tu čia mane dergė́ji prieš žmones! Ėr. \ dergėti; sudergėti
Dictionary of the Lithuanian Language.
Dictionary of the Lithuanian Language.
sudergėti — 1. tr. sugadinti, išeikvoti: Bernas greit sudergėjo drabužius Žl. Sūnus visus tėvo pinigus beregint sudergėjo Žl. 2. intr. suirti, supleišėti: Sudergėjęs akmuo KII316. Jo laukinis barzdotas veidas buvo sudergėjęs nuo saulės ir vėjo rš. dergėti;… … Dictionary of the Lithuanian Language